زندگی با طعم لادن

من یه چیزی اضافه کنم.

روی اون قسمت از دیوار مشت زنی تمرین نکنید دیوار دردش میاد🙄

(اینو به خودم گفتم چون یه جایی از دیوار کنار در اتاقم جای انگشتام افتاده😁)

منتظر بودم آخرش اینطوری تموم‌شه که دیوارها هیچ وقت جواب این محبت ها رو نمیدن

دیوارها نه می شنون و نه اهمیتی میدن

دیوارها دلتنگ نمیشن...

ولی اینجوری هم خیلی قشنگ بودها. یه نفس عمیق و افسوس...

چندین ماه پیش یک دوست دیگه وبلاگیم هم این شرایط رو داشت، وقتی آدم سلیقه و ذوق رو می‌ریزه تو چیزی دل کندن ازش خیلی غمگین و سخته. مثل زمستون که گل‌ها رو پژمرد و درخت‌ها رو از برگ لرزوند، امیدوارم رو دیوار دیگه‌ای بهار شکوفه کنه برایت.

من برچسب موز به دیوار میچسبوندم و با ماژیک نقاشی می کشیدمD:

خدایا من رو ببخش

زیاد هم بهشون تکیه ندید، اونا دیگه مثل قدیم جون ندارن... :)

آخرین باری که سرم رو به دیوار زدم سرم شکست . شما این کار رو نکنید ! سری که درد می کنه رو باید با دستمال بست !

درود !