زندگی با طعم لادن

یادتونه اینجا نوشته بودم که تصمیم دارم از تقویم محتوایی برای وبلاگ استفاده کنم، خب توی این دو هفته که تقریبا شکست خوردم. در واقع دو تا پست نوشتم که به خاطر اینکه فرصت ویرایش نداشتم، منتشر نشده. به خودم زمان می‌دم تا بعد از آزمون استخدامی دوباره این روش رو امتحان کنم.

فعلا یاد گرفتن مهارت‌های لازم برای مدیریت پروتون و خوندن واسه آزمون زمان  و انرژی زیادی ازم گرفته. دلمم مهمانی و عروسی و شلوغی می‌خواد.

این پیج‌هایی که توی این چند ماه دارم ازشون چیز یاد می‌گیرم رو اگه دو سال پیش دیده بودم الان کلی جلو بودم. الان یه جورایی دارم دوره‌ی کارآموزی می‌گذرونم. اونم خودآموز.

این مدت با تعداد زیادی اپ آشنا شدم که جالب‌ترینش این دو تاست:

یک:

پاندا برای کاهش حجم ویدئوها که خیلی خوبه و من عاشق طراحیش هستم. البته کیفیت ویدئوها رو هم خیلی خوب حفظ می‌کنه. ( اگه کار با کامپیوتر رو ترجیح می‌دید که ظاهرا کار با کمتازیا حرفه‌ای‌تره. من فعلا فرصتش رو ندارم)

به داداشم می‌گم: آخه چه جوری می‌شه یه فایل یک و دو دهم گیگ رو تبدیل کنه به صد و هجده مگ با حفظ کیفیت! میگه: به خاطر الگوریتم‌های ریاضیه که مرتب داره روشون کار میشه. در واقع این پیشرفت و راحتی رو مدیون ریاضی هستیم.

قابل توجه اونایی که علوم پایه رو جدی نمی‌گیرن :|

اپ دوم:

Adobe spark post که برای ساخت پست و استوری استفاده می‌شه. کار کردن باهاش کمی سخته ولی نمونه‌های آماده‌ی جذابی داره. از فونت فارسی هم پشتیبانی می‌کنه. فقط من هنوز وقت نکردم اضافه کردن فونت به اپ رو امتحان کنم.

پ.ن: برای درج تصویر توی وبلاگ هم با مشکل برخوردم. بلد نیستم چه جوری تنظیمات مرورگر رو تغییر بدم. یه اقداماتی انجام دادم ولی موفق نشدم. یکی از پست‌هایی که منتشر نشده مونده به خاطر همین مسئله‌ست.